Hallo bezoekers,
Ik ben Boris een reu van 22 mnd.
Mijn baasjes hebben mij gekocht toen ik ongeveer 10 wkn was ik werd toen in de steek gelaten door mijn eerste baas!!! En werdt gedropt bij het baasje van mijn broertje. Daar kwam zomaar iemand binnen die mij erg lief en mooi vond en me ook spontaan mee naar hun huis nam. Ik was erg blij en vond het allemaal erg gezellig, ze hadden ook al twee kleine poezen van toen ongeveer 3 mnd. En een kind van 5 jr die mij ook erg lief vond.
Mijn baasjes wisten toen nog niet dat ik een hond met gebruiks aanwijzing was.
Ik mocht met mijn basin mee naar de dierenambulance waar ze werkte, en daar kon ik het goed vinden met de andere honden en vond het allemaal erg gezellig ook ging ze met mij op puppycursus wat ik ook weer erg gezellig vond maar thuis was het feest want luisteren deed ik alleen maar op de cursus als ik niet te moe was.
Uiteindelijk slaagde ik wel met mijn hakken over de sloot zo als ze dat noemen.
Ik werdt al snel heel groot en mocht niet meer mee naar de dierenambulance en moest dus alleen gaan blijven. HELP ik wordt weer verlaten en sloopte alles wat ik tegen kwam. Niet omdat ik dat leuk vond maar uit paniek ik wilde niet alleen zijn. Mijn baasjes waren radenloos en gingen op zoek naar informatie over mijn ras. Ze zagen een advertentie in de krant en over puppy’s en gingen kijken of ze daar meer te weten zouden komen.
Ik mocht natuurlijk mee joepie.
Toen we naar huis gingen waren we niet veel wijzer geworden maar er ging wel nog een puppie mee een vriendinnetje voor mij dan was ik niet meer zo alleen.
Ik ben Myra een teefje van 16 mnd.
Ik ben een kruising kangal met waarschijnlijk een tosa-inu. Mijn moeder leek heel veel op boris en probeerde dan ook bij hem te zogen maar nee hoor er zat niks waar melk uit kwam.
Poezen oh leuk die zal ik eens even opjagen en was dan ook een flapuit die alles leuk en intressant vond en nog steeds vind. Ik ben ook een beetje schuw voor vreemde mensen die petjes dragen, rare fietsen hebben en dat soort dingen. Ik speel graag en wil dan ook wel winnen anders vind het het niet leuk en wordt ik gemeen ga ik in poten bijten of als dat niet lukt bijt ik in de edele delen van de reu dan piep hij wel anders want met Myra wordt niet gespot.Na een paar dagen moest ik samen met boris alleen blijven en ik vond het niet erg maar boris, die ging helemaal in de stress en begon in het wilde weg dingen uit en van kasten te trekken, deuren weg te vreten en planten van de vensterbank te gooien. Ik dacht wat is dit dan. hij verbouwde het hele huis en maakte er een zooitje van.
Eigenlijk toch ook wel leuk en ik ging vrolijk op alles liggen kauwen wat boris uit of van de kast haalde want ja waarom moet dat daar op de grond liggen als je er verder toch niet meer naar omkijkt en mijn nieuwe tanden kunnen wel wat hulp gebruiken bij het sterk worden. Boris bleef maar stressen en ik probeerde hem een beetje op te vrolijken door met hem te gaan spelen. Lekker rennen door het hele huis het was immers toch al een zooitje.
Toen onze baasjes thuis kwamen waren ze heel boos, en vervolgens kreeg ik een grote bench want boris die was er niet in te krijgen dus was ik de pineut.
Ik was niet bang voor dat hok en had een eigen plekje.
Als mijn baasjes weggingen moest de deur dicht dat vond ik minder want ik wilde ook wel meedoen met boris dus ging ik heel hard huilen, de buren waren er ook erg blij mee en gingen op de muur kloppen dus ik dacht er is gevaar en ging dus blaffen want meer kon ik immers niet doen.
Ook ik groeide snel en onze baasjes paste hun tijden aan zodat er altijd iemand thuis was bij ons en als het echt niet anders kan moesten we naar een kennel. Ook dat vond ik niet erg maar boris die wilde er niet in en moest dan ook drie man sterk voor komen om hem in de kennel te krijgen. Wat een stress kip.
Ook met mij ging mijn basinnetje op puppycursus en ik luisterde goed. Ik deed het een stuk sneller dan mijn “broer” boris. Maar mijn bazinnetje was zwanger en kon met mij de cursus niet afmaken. We gingen wel zelf thuis verder met oefenen en dat ging goed (aan de riem)
Verder gingen we iedere dag met het hele gezin naar het park waar we dan 2 of 3 uur mochten spelen met de andere honden op een veldje dat daar speciaal voor was bedoeld.
Allemaal erg leuk en gezellig maar na een tijdje heb je dat veld wel gezien en ging ik samen met boris op onderzoek uit door het hele park. Als we dan klaar waren met snuffelen gingen we altijd weer terug naar de plaats waar onze baasje dan helemaal in de stress stonden te roepen en liepen te zoeken. We moesten dan voor straf weer aan de riem en luisterde weer als vinkjes. De volgende dag mochten we weer los en bleven we in de buurt totdat we er weer genoeg van hadden en gingen we weer op pad nu samen met ook de andere honden die altijd zo goed luisterde ( nu dus even niet) hahahahaha.
Ik was 4 maanden toen kwam de baby allemaal erg leuk en ik vind hem dan ook erg lief.
Maar al dat bezoek in mijn huis dat hoeft niet. Die baby en mijn baasjes met nog een kind horen bij mij en daar mag niemand aan komen hoor dan ga ik grommen en blaffen en springen AFBLIJVEN dus. Alles waar ik kom zie ik al snel als mijn terrein dus als vreemde uit de buurt blijven. Verder was er door de baby niet zo veel veranderd want we gingen nog steeds met het hele gezin iedere dag naar het park.
Op een dag gingen wij weer eens ervandoor en ik werd aangereden door een auto.
OEPS nou ik had niks maar was wel geschrokken en rende vlug terug naar mijn baasje die van niks wist totdat er iemand zei er zit een deuk in de auto. Daarna werdt het allemaal wel anders we mochten niet meer los want het was te gevaarlijk. Na een tijdje hadden onze baasjes een oplossing gevonden er was een stukje in het park bestemd voor geitjes dat niet werd gebruikt en kregen toestemming ons daar los te laten. Dit is een afgesloten stukje met een hek er om heen en alle baasjes kregen een sleutel. JOEPIE we kunnen weer rennen en spelen en er kan niks gebeuren en iedereen weer blij.
Het huisje waar we woonde was nu wel erg klein geworden (een kleine drie kamer flat).
Waar we woonde met 2 baasjes, 2 kinderen, Boris, Ik en twee poezen.
Het werd tijd om te verhuizen, en dat deden we dan ook.
We gingen naar een huis met een tuin waar wij lekker buiten konden liggen en spelen.
OH NEE binnen op de bank is het veel en veel lekkerder liggen. De tuin was nog niet klaar en dus nat en vies. Boris vind het wel leuk en gezellig al die troep en vermaakte zich dan ook best. Nu is de tuin bijna klaar en zorgt boris voor verassingen hij gaat door het hek heen als we alleen zijn en gaat dan buurten bij de buren waar hij binnen mag en koekjes krijgt. Ik ga dan staan blaffen samen met nijn nieuwe broer.
JA jullie lezen het goed, we hebben sinds de verhuizing nog een hond ook een kangal nu 14 maanden en ook een reu hij heet TOPUZ.
Hoi ik ben topuz een reu van 14 mnd.
Ik kon niet meer bij mijn oude baasje blijven en moest plaats maken voor een baby die ik zo leuk vind maar ja .
Ik kende Boris,Myra en hun baasjes al vanaf dat ik nog klein was.( ben nu 60 kg en 81cm hoog) ik ben erg lief en aanhankelijk en kon goed alleen zijn lig graag buiten. Poezen had ik nog nooit wat mee te maken gehad maar vond dat kleine cyperse poesje wel erg lief en huil dan ook als ze niet op tijd naar huis komt.
Ik wil graag de baas zijn en dat laat ik dan ook merken bij vreemde honden ben een tikkeltje dominant. Toen ik hier in huis kwam begreep ik er niks van er was mij alleen maar turks geleerd en nederlands wat is dat ????
Het was dan ook even wennen voor zowel mij als mijn baasjes ze stonden altijd met een briefje te klunzen als ze vonden dat ik iets deed wat niet kon of iets tegen mij wilde zeggen.
Nu gaat het allemaal al beter en het briefje is verdwenen. Begrijp nu wat ze zeggen al heb ik daar niet altijd zin in en doe dan alsof ik het niet begrijp (echt turks)hahaha
Door de verhuizing kunnen we niet meer spelen op de oude vertrouwde plek die afgezet is en moesten dus opzoek naar een nieuwe plek. Nou die hebben we nog steeds niet echt gevonden maar wel een aantal pogingen gedaan. De eerste plek was een eilandje er was geen hek maar wel een klein bruggetje om er op te komen dus daar bleef het gezin dan staan om ons tegen te houden. Wij konden rennen en spelen en er niet vanaf behalve zwemmend maar dat durven we niet.
Na een week was het eiland niet meer bereikbaar door een hek midden op de brug we waren duidelijk niet gewenst. Weer op zoek naar een andere plek.
Na lang rondrijden in de auto mochten we toen even bij een boer in de paardenbak spelen maar dat was voor een keer dus volgende dag weer op zoek.
Een groot veld leek de oplossing er was een versmalde ingang er zaten slootjes omheen dus ideaal dacht onze baas. Nou rennen en spelen maar.
Myra kwam tijdens het rennen een konijn tegen en dacht oh leuk wil je met mij spelen en ging er achter aan. Konijn dacht wegwezen en begon te rennen,myra en wij er achter aan. Baasjes weer in de stress want we waren niet tegen te houden en gingen er dus ook vandoor. Dit was dus niet de oplossing al vonden wij het erg leuk. Weer opzoek naar een andere plek. We zijn bij veel boeren geweest en zelfs bij mensen die een stukje grond hadden bij hun huis maar geen van allen wilde ons elke dag toelaten om een uurtje te spelen en te rennen zonder dat we konden ontsnappen. Nu 3 maanden later hebben we nu een plekje gevonden maar het is nog geen succes het is weer een eiland met een kleine ingang van z’n 2 meter daar staat dan het gezin om al onze ontsnap pogingen te dwarsbomen. We zwemmen NOG niet naar de overkant maar spelen wel in het water. Als het bazinnetje alleen gaat met ons en de baby is het altijd feest ze heeft dan drie honden die allen een andere kant op willen en een kinderwagen die vooruit moet(erg leuk). Op het eiland aangekomen zet ze de kinderwagen dwars in de opening en gaat ernaast staan om de rest af te sluiten maar ja met een beetje samen werken komen we er steeds weer langs. Dan wordt ze natuurlijk boos en komen we wel terug als we zin hebben maar laten we ons niet vangen want dan gaan we vast naar huis of moeten we weer aan de riem.
Nou dit is zo’n beetje ons verhaal tot nu toe.
We zijn inmiddels gewend aan het nieuwe huis en de tuin is helemaal afgezet
Hallo wij zijn Ronnie en Wendy,
Wij hebben 2 kinderen Diego van 6 jr. en Djessie van 1jr. ook hebben we 3 grote honden zoals jullie vast al hebben gelezen. Het is me dan ook wel een stelletje ongeregeld.
Ook hebben we nog twee katten,
POES een cypers poesje van bijna 2 jr.(vondeling)
en ZWARTE een zwarte kater van 1,5 jr (vondeling)
het zijn lieve katten, zwarte hebben we al vanaf 4 weken hij werdt gevonden in een tuin zonder moeder en was erg schuw. Hij werd opgehaald door de dierenambulance waar ik(wendy) werkte en na een tijdje flessen heb ik hem mee genomen naar huis. Hij ging zitten achter de gaskachel en wilde er niet meer achteruit.
Kachel van de muur getrokken en zo kwam het toch wel weer goed. Het is een vreemde kat die nooit geleerd heeft voor zich zelf te zorgen. Het heeft dan ook een hele tijd geduurd voor dat hij zich zelf ging wassen. In het begin deed ik hem in bad en dat vond hij best,ook feunen was geen probleem nagels knippen ook niet. Ja het was een hele zorg ook wennen aan de kattenbak heeft een tijdje geduurd. Hij is erg aanhankelijk en kan moeilijk miauwen zelfs dat heb ik hem moeten leren. Verder is hij opgegroeit tot een dikke grote kat die niet speelt en ook nooit heeft gedaan rennen kan hij dan ook niet echt hij hupt net als een dik konijn.
Poes is ook opgehaald door de dierenambulance zij was toen een maand of drie en had een bandje om haar nek. Ze werd gevonden in een winkelcentrum en was een heel klein mager poesje. Ze is erg lief maar er kwam niemand om haar op te halen. Na 3 weken ging ook zij mee naar huis. Het ging goed met zwarte en bleef dus. Poes was erg proper op zichzelf en wist ook een voorbeeld te zijn voor zwarte. Poes is erg ondernemend en sprong dan ook van het balkon af (1 hoog) en kwam er ook weer op om binne te komen. Ze bleef vaak weg en ging ook overal buurten en eten de buurvrouw stond zelfs kip voor haar te bakken.
Het is altijd een klein fijn katje gebleven en nog steeds. Tijdens de verhuizing ging zij ook gewoon mee en wilde haar 2 weken binne houden om orientatie problemen te voorkomen maar dat was geen succes ze wilde graag naar buiten en hebben het risico dan ook maar genomen. Ze zijn allemaal gechipt dus als er wat gebeurd is er te achterhalen waar het dier thuis hoort.
Poes ging op pad en kwam weer vrolijk terug ze is al snel gewend is nog steeds een echte acrobaat. Loopt over daken en springt er ook gewoon van af. Soms denk ik kijk uit poes je breekt je poten nog eens.
Wij hebben allebei veel ervaring met honden, katten en andere dieren.
Hallo ik ben Ronnie (24jr.)
Hallo ik ben wendy (29jr.)
Ik ben opgegroeit met dieren.
Toen ik werdt geboren hadden mijn ouders een poedel (boyke)
Toen hij er niet meer was kreegen we Boedha een duitse dog (zwart)en even later van mijn opa twee poesjes die waren geboren op de hooizolder (miky en moor) ik was toen 5jr. moor ging al snel naar mijn tante want hij en boedha konden niet met elkaar overweg. Miky bleef en mocht bij boedha in zijn mand. Hij had dan ook geen rust als hij niet naar huis kwam.door omstandigheden zijn we toen verhuisd en konden de dieren niet houden en zochten een goed tehuis. Een tijdje later kreeg ik twee poedels van mijn tante. Maar ook die konden we niet houden en gingen terug naar haar. Na vele malen verhuizen kregen we weer een duitse dog pup ook deze noemde we Boedha later kwam mijn moeder een keer thuis en had een afstandeling bij zich het was een klein pluizig hondje die de oude eigenaar iet meer wilde.
Ze werden allebei oud en zijn inmiddels overleden. Ik maakte mijn school af en kreeg mijn diploma met als hoofdvak dierhouderij. Daarna heb ik een jaar gestudeerd en gewerkt op een proefdieren laboratorium. Dit was niet helemaal wat ik wilde dus stopte met de opleiding en ging werken bij een dierenarts als assistente. Op mijn 18 de ging ik op me zelf wonen en werken bij een andere dierenarts in de buurt. Dit heb ik 4jaar gedaan ving thuis alles op dat dier was en er zijn dan ook vele honden gepasseerd Mirza een americaanse staford van 4jr.(afgestaan en in asiel beland)
Boedha een mastino napolitana van 7jr ( ergens uit een schuur en was als fok koe gebruikt)
Tyson een argentijnse dog pup 9 mnd ( niet meer gewenst)
Ook nog een aantal katten en hamsters en vissen en vogels zijn de revu gepasseerd.
Ik ben uiteindelijk weer verhuisd en gaan werken bij de dierenambulance. Dit is heel leuk werk maar heeft natuurlijk ook minder leuke kanten ik was natuurlijk wel wat gewend van op het poefdierenlab dus kan het allemaal goed verwerken.
Nu ben ik getrouwd met ronnie en hebben twee kinderen Diego (6) en Djessie (1) en natuurlijk het zooitje wat hier boven al uitvoerig is benoemd. Door de laatste verhuizing ben ik ook moeten stoppen met mijn werk bij de dierenambulance, erg jammer maar de afstand is te groot. Ik ga zeker weer op zoek naar nieuw werk met dieren, wat weet ik nog niet maar wil eerst alles weer tot rust laten komen in het nieuwe huis en heb dan ook mijn handen vol op moment met honden , katten en kinderen.
|
 |
